هماکنون که ما اینجا نشستهایم و به این فکر میکنیم که آیا میتوان خودروهای برقی را در کسبوکار امروزی به کار گرفت، در ۲۸۶ مکان در سراسر جهان، ۴۴۳ پروژهی شهر هوشمند کلید خورده و برخی به بهرهبرداری هم رسیدهاند. آری، در بسیاری از نقاط دنیای ما، خودروهای متصل و پیوند آنها با زیرساختهای شهری در حال کار کردن است. آیا باید با آن همراه شد یا محکوم به شکست بود و این حقیقت را نادیده گرفت؟
همانطور که خیلی از ما میدانیم بیش از نیمی از جمعیت جهان در حال حاضر در شهرها زندگی میکنند. طبق گزارش سازمان ملل، تا سال ۲۰۵۰، ۲.۵ میلیارد نفر دیگر به این جمعیت شهرنشین خواهند پیوست. آنچه در اکثر شهرنشینان مشترک است، داشتن خودرو است که واقعیتی انکارناپذیر است. بانک جهانی تخمین میزند که تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۱.۲ میلیارد خودرو در جادهها تردد خواهند کرد. در این حالت چه باید کرد؟
در این متن از وبلاگ دلفین در نظر داریم آیندهی حملونقل با خودروهای متصل را ترسیم کنیم و آنچه پیشرو داریم را به تصویر بکشیم. اگر به این حوزه علاقهمند هستید، با ما همراه باشید.
چه چالشهایی باعث شد متفکران به شهر هوشمند فکر کنند؟
با شهرنشین شدن مردم و رشد هر روزهی آن، بزرگترین چالش مدیران شهری جابهجایی مردم در سطح شهرها بود. ابتدا اتوبوسها روی کار آمدند که میتوانستند تعداد زیادی شهروند را همزمان از مکانی به مکان دیگر ببرند. مدتی این راهکار ایدئال به نظر میرسید. اما رشد شهرنشینی و نیاز افراد به جابهجایی سریع، متروها و قطارهای سریعالسیر را به عنوان راهکار روی کار آورد. باز هم طولی نکشید که متروها نیز نتوانستند نیازهای جمعیت شهرنشین را پاسخگو باشند.
آنچه که همه را نگران کرده است، تمایل افراد به زندگی در شهرهاست. پس باید راهکاری کاربردی و همیشگی برای این مشکل یافت. اکنون ساختن یک شهر هوشمند با تمامی زیرساختهای هوشمند، بهعنوان راهحل برای مشکلات کنونی ارائه شده است. شهری هوشمند با حملونقل هوشمند، تنها موضوعی است که ادعا شده میتواند امور کنونی را بهبود ببخشد.
در چشمانداز شهر هوشمند، شبکهی عظیمی از حسگرهای متصل به اینترنت با یکدیگر ارتباط دارند تا نقشهی دادهای از محیط شهری بسازند. این حسگرها در زیرساختهایی مثل چراغهای راهنمایی و رانندگی، جادهها، دوربینهای شهری، خودروها و حملونقل عمومی دیده میشود.
خودروهای متصل در مرکز شهرهای هوشمند قرار دارند
حسگرهای موجود در خودروها، دادههای مربوط به سایر وسایل نقلیه، دوچرخهسواران، عابران پیاده و شرایط جاده را جمعآوری میکنند. ناوگان خودرویی به دستگاههایی مجهز شده است که با سیم کارت به این اینترنت دسترسی پیدا کردهاند. همین موضوع باعث میشوند که خودروها بتوانند دادههای دریافتی را با دیگر ناوگان یا مقامات شهری، به اشتراک بگذارند. برنامهریزان شهری میتوانند از دادههای دریافتی استفاده کرده و تصمیمگیریهای کارآمدتری داشته باشند.
آنها میتوانند الگوهایی را برای ارزیابی زمان سفر، جادهها، در دسترس بودن ایستگاه سوخت و شارژ، مقاصد پر طرفدار، ترافیک شهری و موارد دیگر بررسی کنند. تصمیمگیران قادر هستند از این دادهها برای تنظیمات زیرساختهای شهری نیز استفاده کنند. به عنوان مثال اگر چراغهای راهنمایی و رانندگی دچار مشکل شوند، با تحلیل دادهها میتوان مشکلات را شناسایی کرد و نسبت به تعمیرات و تنظیمات آنها اقدامات لازم را انجام داد.
آنچه در تصمیمگیریها اهمیت بسیاری دارد، دادههای صحیح و بهموقع است. این دادهها را میتوان از خودروهای متصل و زیرساختهای شهری دریافت کرد.
شهرهای هوشمند امروزی، بر خودرو و هر آنچه که متحرک است تمرکز دارند
امروزه، کار در چندین منطقه برای هوشمندسازی شهرها در حال انجام است. بر اساس گزارش 2019 توسط Navigant Research، بسیاری از 443 پروژهی شهر هوشمند که آنها فهرست کردهاند، بر خودروهای متصل متمرکز هستند.
بهعنوان مثال، در نیویورک، برنامهریزان، حسگرهایی را در دوربینهای فیلمبرداری ترافیکی و تقاطعها نصب کردهاند. آنها میگویند پروژهی Midtown in Motion زمان سفر را تا 10 درصد بهبود بخشیده است. بدینشکل که کلیه دوربینها، اطلاعات ترافیک جادهای را دریافت کرده و برای خودروهای متصل به زیرساختهای شهری ارسال میکنند. در این حالت خودروها پیش از خروج از خانه، از وضعیت جادهها با خبر هستند. آنها نهتنها از وضعیت لحظهای مسیرها بلکه از وضعیتی که در آیندهای نزدیک رخ خواهد داد نیز خبر دارند. همین امر باعث تصمیمگیریهای موثر میشود.
در همین حال، شهر سن دیگو با جنرال الکتریک برای تعبیهی سنسورها در ۳۲۰۰ چراغ خیابان همکاری کرده است. هدف، اندازهگیری فضاهای پارکینگ موجود، انتشار کربن و جریان ترافیک است. در اسپانیا ۲۰.۰۰۰ خودرو و زیرساخت شهری به ردیاب ناوگان حمل و نقل و حسگر تجهیز شدهاند. آنها از اطلاعات دریافتی برای مدیریت روشنایی خیابانها، جریان ترافیک و همچنین وضعیت پارکینگ در سطح شهر بهره بردهاند.
مقامات شهر، حتی حسگرهایی را در سطلها قرار دادند تا مدیران پسماند، بتوانند میزان پر بودن آنها را ارزیابی کنند. در واقع امور شهرداریها نیز در شهر هوشمند با دقت بیشتر انجام میشود. سانتاندر (Santander) همچنین مطمئن شده است که مردم نقش خود را در حفظ شهر هوشمند با استفاده از دادهها ایفا کنند. او برنامهی «City Pulse» را راهاندازی کرد که از طریق آن شهروندان بتوانند مشکلات پیش آمده، چالههای جادهها، خودروهای عمومی آسیب دیده و مواردی از این قبیل را گزارش کنند.
مطالب مرتبط:
آنچه در سال ۲۰۲۱ بر بازار مدیریت هوشمند ناوگان خودرویی گذشت
میزان اطلاعات جمعآوری شده از هر خودروی متصل
تصور کنید که پیشبینی شده است تا سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۶۲ میلیون خودرو به یکدیگر متصل خواهند شد، در ادمه آنچه بر اساس تجربه به دست آمده است این است که هر خودرو در مدت ۸ ساعت روشن بودن ۴۰ ترابایت داده تولید میکند. این موضوع بدون در نظر گرفتن دادههایی است که توسط زیرساختهای شهری تولید میشود.
در نتیجه، انقلاب، زمانی رخ خواهد داد که علاوه بر مدیریت بهموقع دادهها، سرعت انتقال نیز بالا و قابل توجه باشد. چراکه این شبکه باید حجم عظیمی از دادهها را حمل کند، پس در راهاندازی، آنچه اهمیت زیادی دارد در نظر گرفتن کمیت در کنار کیفیت است.
این موضوع همچنین در مورد تعداد “دستگاهها” در شبکه است. خودروی متصل باید به بسیاری از چراغهای راهنمایی، حسگرهای جاده، روشنایی و سایر خودروها در زمان واقعی متصل شود. در این مرحله است که V2X در کنار V2V اهمیت پیدا میکند. منظور از V2X اتصال Vehicle یا خودرو به هر چیزی غیر از خودرو است، در حالی که V2V صرفا به اتصال Vehicle To Vehicle یا خودرو به خودرو اشاره دارد.
آیا هر فناوری در اتصال میتواند این نیازها را برآورده کند؟
5G یک شریک امیدوارکننده برای خودروهای متصل و شهرهای هوشمند است. حتی میتوان گفت برای بسیاری از صاحبنظران، 5G امیدوار کنندهترین انتخاب است. پس اولین گام، توسعهی اپراتورهای شهری است که بتوانند اینترنت 5G را در کلیهی مناطق پیادهسازی کنند. چرا که همیشه و در همهجای کشور احتمال حضور یک متحرک مانند خودرو، وجود دارد.
همچنین باید تفکر جمعی را نیز برای این موضوع آماده کرد. همچنان که ناوگان خودرویی هوشمند میشوند، مردم باید یاد بگیرند که به شکل متفاوتی فکر کنند، به شکل متفاوتی عمل کنند و در نهایت اینکه به شکل متفاوتی تصمیمگیری کنند.
مطالب مرتبط:
۶ سوالی که باید قبل از خرید ماشینهای الکتریکی از خود بپرسید
خودروها دیگر مانند گذشته نخواهند بود
به گفته آریک درومی (Aric Dromi)، ناوگان خودرویی به رایانههایی تبدیل خواهند شد که قابلیت سوار کردن آدمها را دارند. حتی آنها دیگر اجازهی رانندگی را به شما نخواهند داد. این امکان نیز وجود دارد که به کمک فناوری Host Card Emulation) HCE)، خودروها خودشان عملیات پرداخت هزینههایی مثل عوارض یا سوخت را نیز برعهده گیرند. در واقع دخالت انسان به حداقل خواهد رسید.
اتومبیلهای متصل در طولانیمدت میتوانند رابطهی بین فرد و شهر را تغییر دهند. ماشینها به گرههای یک شبکه تبدیل میشوند و بنابراین مردم ممکن است مجبور شوند بخشی از قدرت تصمیمگیری خود را به خودروهای متصل و زیرساختهای شهری واگذار کنند. اینکه این موضوع تا چه حد به نفع نیروی انسانی است، جای بحث دارد که اکنون فرصت رسیدگی به آن نیست و در یک متن دیگر به آن خواهیم پرداخت.
بهطور کلی میشود گفت
هر چالشی که بهوجود آمده است یک راهکار نیز برای آن ارائه شده است. آنچه در تمام این سالها بدون هیچ وقفهای ادامه داشته، این است که هیچ راهکاری ۱۰۰ درصد کارساز نبوده و حتی خودش چالشهایی را بهوجود آورده است. درباره خودروهای متصل باید گفت، این موضوع نیز بدون چالش نیست. اکنون صحبت از هزینهی آمادهسازی شهرها برای دریافت اطلاعات است که یکی از پرهزینهترین بخشهای پیادهسازی پروژهی هوشمندسازی شهرهاست.
از طرفی بسیاری از کاربران معتقدند، باید مسیر نهایی دادهها و کسانی که میتوانند دادههای مربوط به یک خودروی شخصی را مشاهده کنند نیز شفاف باشد. نمیتوان بیگدار به آب زد و این موضوع را بیاهمیت دانست؛ چرا که بحث حفظ حریم شخصی شهروندان است. در نهایت اینکه وقتی دخالت انسان از امور روزانه کم شود، در صورت اتفاق افتادن تخلف، چه کسانی را باید بازخواست کرد. رانندگان، شرکتهای سازنده، بیمه؟
اینها مواردی هستند که تاکنون مورد بحث قرار گرفتهاند و میشود گفت هنوز جوابی قطعی برایشان ارائه نشده است. اما این موضوع را نیز به خاطر بسپارید که علیرغم تمامی چالشها پروژهی هوشمندسازی شهرها با قدرت مسیر خود را طی میکند و نمیتوان توقف کرد. شاید باید منتظر ماند و بسیاری از چالشها را در مسیر پیادهسازی حل کرد.